نشان دارسازی و بررسی زیستی کمپلکس های نشان دار زولدرونیک اسید با Sm153 و Yb175

تهیه و تولید عوامل تسکین‌دهنده­‌ی درد استخوان برای بیمارانی که در مراحل نهایی سرطان قرار دارند، به طور روز افزونی در حال گسترش است. زولدرونیک اسید ](1-هیدروکسی-2-ایمیدازول-1-ایل- فسفونواتیل) فسفریک اسید مونو هیدرات[ نشان‌دار شده با 153Sm و 175Yb می‌­تواند به عنوان عوامل درمانی بالقوه جهت درمان تسکینی استخوان استفاده شود. در این مطالعه، کمپلکس‌های زولدرونیک اسید-153Sm و زولدرونیک اسید-175Yb با استفاده از لیگاند تجاری زولدرونیک اسید، به ترتیب 175YbCl3153SmCl3در دمای  600C تهیه شدند. 153SmCl3 و 175YbCl3از طریق تابش نوترون حرارتی (n. cm-2 .s-1  4*1013) به اکسید فلزی طبیعی به دست آمدند. خلوص رادیوشیمیایی کمپلکس‌های زولدرونیک اسید-153Smو زولدرونیک اسید-175Ybبه روش RTLC و HPLC بررسی گردیدند. مطالعات پایداری در حضور سرم انسانی و تست اتصال به هیدروکسی آپاتیت انجام شدند (بیش از 97%). مطالعات توزیع بافتی در موش سوری برای کمپلکس‌های زولدرونیک اسید-153Sm و 175YbCl3 به مدت 2 تا 48 ساعت و برای کمپلکس زولدرونیک اسید-Yb175 و 3YbCl175 طی 2 تا 96 ساعت پس از تزریق انجام گردید. بیش‌ترین تجمع در بافت استخوانی برای زولدرونیک اسید-153Smحدود 4% بود که 48 ساعت پس از زمان تزریق به دست آمد. هم‌چنین برای زولدرونیک اسید-175Yb، بیش‌ترین مقدار تجمع در بافت استخوانی حدود 10% بود که 48 ساعت پس از زمان تزریق به دست آمد. با بررسی­‌های انجام شده برای هر دو کمپلکس، خلوص رادیوشیمیایی بالا و پایداری قابل قبول در حضور سرم انسانی به دست آمد. با این وجود، کمپلکس‌های تهیه شده در این پژوهش به دلیل جذب بیش از حد در کبد که احتمالاً به دلیل شکستن ساختار ترکیبات در بدن و رهاسازی فلز آزاد یا تولید کلوئیدهای ناخواسته برای بررسی‌های انسانی مناسب نمی‌باشند.